Ο ενδοχειρουργικός τραυματισμός αποκτηθείσας πίεσης είναι ένας τύπος τραυματισμού που προκαλείται από πίεση ή πίεση σε συνδυασμό με διάτρηση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Αυτός ο τραυματισμός είναι συνήθως το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων όπως η κακή τοπική παροχή αίματος του δέρματος και ο μακρύς χειρουργικός χρόνος. Στην παιδιατρική χειρουργική, τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα σε αυτόν τον τύπο τραυματισμού επειδή το δέρμα τους είναι πιο ευαίσθητο και η ικανότητά τους να αλλάζουν θέσεις και να κινούνται μπορεί να είναι περιορισμένη.

Προκειμένου να αποφευχθούν οι επίκτητοι ενδοχειρουργικοί τραυματισμοί πίεσης στην παιδιατρική χειρουργική, οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να λάβουν μια σειρά μέτρων. Πρώτον, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το παιδί παραμένει στη σωστή θέση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για να αποφευχθεί παρατεταμένη τοπική πίεση. Δεύτερον, είναι σημαντικό να αλλάζετε τακτικά θέσεις και να χρησιμοποιείτε συσκευές ανακούφισης της πίεσης, όπως στρώματα αέρα ή στρώματα αφρού υψηλής πυκνότητας, για να ελαχιστοποιήσετε την πίεση στο δέρμα. Επιπλέον, οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να φροντίσουν για να διατηρήσουν το δέρμα του παιδιού καθαρό και ξηρό για να μειώσουν τον κίνδυνο τριβής και μόλυνσης.

Εκτός από τη φυσική προφύλαξη, η διατροφική υποστήριξη είναι επίσης σημαντική για την πρόληψη των ενδοχειρουργικών αποκτηθέντων τραυματισμών πίεσης σε παιδιατρικούς ασθενείς. Τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν επαρκή διατροφή τόσο πριν όσο και μετά την επέμβαση για να διατηρήσουν την υγιή κατάσταση του δέρματος. Ταυτόχρονα, οι επαγγελματίες υγείας πρέπει επίσης να δώσουν προσοχή στη συνολική υγεία του παιδιού και να εντοπίσουν και να διαχειριστούν άμεσα άλλους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς από στρες, όπως η υποπρωτεϊναιμία.

Συμπερασματικά, ο ενδοχειρουργικός αποκτημένος τραυματισμός πίεσης σε παιδιατρικούς ασθενείς είναι μια επιπλοκή που απαιτεί μεγάλη προσοχή από τους επαγγελματίες υγείας. Η επίπτωση του μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά και η ποιότητα ζωής των παιδιών να βελτιωθεί με τη λήψη προληπτικών μέτρων και ολοκληρωμένων μέτρων θεραπείας.