Τι είναι η μετεγχειρητική δίψα;
Η δίψα των μετεγχειρητικών ασθενών οφείλεται σε μακρά περίοδο νηστείας και κατανάλωσης, προεγχειρητικής φαρμακευτικής αγωγής, αναισθησίας ή τραύματος, με αποτέλεσμα αρνητική ισορροπία μεταξύ της στοματικής έκκρισης σάλιου και κατανάλωσης, έτσι ώστε ο στοματικός βλεννογόνος να μην ενυδατώνεται επαρκώς, όταν αυτό το ερέθισμα ξηροστομίας φθάσει σε ένα ορισμένο όριο θα σχηματίσει ένα υποκειμενικό αισθητηριακό σύμπτωμα ξηροστομίας, δίψα ως χαρακτηριστικό.
 
Η τρέχουσα κατάσταση πόσιμου νερού για ασθενείς μετεγχειρητικής γενικής αναισθησίας
Επί του παρόντος, η μετεγχειρητική νηστεία νερού για 6ώρες ή ακόμη περισσότερο χρησιμοποιείται ακόμα στην εγχώρια κλινική πρακτική για να αποτρέψει τη μετεγχειρητική αναρρόφηση και παλινδρόμηση από την εμφάνιση σε ασθενείς γενικής αναισθησίας. Η παρατεταμένη νηστεία νερού οδηγεί σε αύξηση της επίπτωσης μετεγχειρητικής δίψας, η οποία έχει γίνει ένα από τα ισχυρότερα και πιο διαδεδομένα συμπτώματα που αισθάνονται οι μετεγχειρητικοί ασθενείς, με 80% έως 90% των ασθενών που βιώνουν δίψα κατά την περίοδο της αναισθησίας.
 
Εάν ο ασθενής δεν εκφράζει δίψα, σημαίνει ότι ο ασθενής δεν διψάει;
Ως επαγγελματίας υγείας, θα πρέπει να καταλάβετε ότι ακόμα και αν αισθάνεστε δίψα, οι περισσότεροι ασθενείς συνήθως δεν την εκφράζουν αυθόρμητα προφορικά, διότι το μήνυμα που παίρνουν οι ασθενείς όταν βιώνουν άρρωστο μέλος της οικογένειας ή φίλου στο νοσοκομείο είναι ότι προκειμένου να αποφευχθούν περιττές κίνδυνοι και να μειωθεί ο αριθμός των ανεπιθύμητων ενεργειών, απαιτείται παρατεταμένη περίοδος προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής νηστείας νερού. Αυτό έχει γίνει μια βαθιά ριζωμένη έννοια στον εγκέφαλο του ασθενούς. Ως εκ τούτου, το ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να λάβει την πρωτοβουλία να ρωτήσει τους ασθενείς για τη δίψα τους και να μην χρησιμοποιεί την επιφυλακτικότητα ως δικαιολογία για να την αγνοήσει.

Συμπτωματική αξιολόγηση της δίψας μετά από γενική αναισθησία
Η εμπειρία της δίψας σε ασθενείς μετά από γενική αναισθησία είναι πιο σοβαρή από ότι αναμενόταν, και παρά τα πολλά προγνωστικά σημάδια δίψας σε μετεγχειρητικούς ασθενείς, συχνά υποτιμάται στην κλινική πρακτική επειδή τα συμπτώματα της δίψας είναι αναστρέψιμα και όχι απειλητικά για τη ζωή. Ωστόσο, έχει βρεθεί από την αντίληψη του ασθενούς ότι η εμπειρία της δίψας που εμφανίζεται κατά τη μετεγχειρητική περίοδο είναι πιο οδυνηρή και αγωνιστική από τον πόνο. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί έγκαιρα η εμφάνιση δίψας στους ασθενείς.