Σύμφωνα με τις μηνιαίες στατιστικές όγκου λειτουργίας του χειρουργείου, οι μέθοδοι αναισθησίας γενικής αναισθησίας και αναισθησίας νωτιαίου καναλιού υπολογίστηκαν περισσότερο, από τις οποίες η γενική αναισθησία είναι περίπου 38% και η αναισθησία νωτιαίου καναλιού είναι περίπου 41%. Αυτό σχετίζεται κυρίως με τον τύπο της νόσου, το μέγεθος, τη σοβαρότητα και τις απαιτήσεις των ασθενών.

Η γενική αναισθησία αναφέρεται στα αναισθητικά που εισπνέουν μέσω της αναπνευστικής οδού, ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή ένεση στο σώμα, παράγοντας αναστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, κλινικές εκδηλώσεις απώλειας συνείδησης, γενική απώλεια πόνου, αμνησία, αντανακλαστική αναστολή και χαλάρωση σκελετικών μυών.

Χωρίζεται σε τρεις φάσεις: περίοδος επαγωγής αναισθησίας, περίοδος συντήρησης αναισθησίας, περίοδος αποκατάστασης αναισθησίας.

Επί του παρόντος, η χρήση των εξαιρετικά βραχυπρόθεσμων ενδοφλέβιων γενικών αναισθητικών προποφόλης και οπιοειδών ρεφεντανίλης στη γενική αναισθησία, σε συνδυασμό με την προώθηση της ελεγχόμενης έγχυσης στόχων και την παρακολούθηση του βάθους της καταστολής γενικής αναισθησίας, οι περισσότεροι από τους ασθενείς είναι ξύπνιοι πολύ σύντομα μετά τη λειτουργία, και η περίοδος αφύπνισης είναι ομαλή, αλλά η κορυφή των επιπλοκών αναισθησίας εντός της μετεγχειρητικής περιόδου 2η (μετεγχειρητική αναπνευστική ανωμαλία, ναυτία και έμετος, μετεγχειρητικός ρίγος, μετεγχειρητική διέγερση) και μπορεί να είναι ξαφνική και απειλητική για τη ζωή, η οποία αποτελεί μέρος της φροντίδας του ασθενούς μετά από γενική αναισθησία που δεν πρέπει να αγνοηθεί. μέρος της φροντίδας ασθενών που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Η ενδοσπονδυλική αναισθησία αναφέρεται σε μια μέθοδο αναισθησίας στην οποία τα φάρμακα εγχύονται σε μια κοιλότητα στο νωτιαίο κανάλι για να εμποδίσουν αναστρέψιμα τη λειτουργία αγωγής νωτιαίου νεύρου ή να μειώσουν την διέγερση της. Ανάλογα με τη θέση της ένεσης, μπορεί να διαιρεθεί σε: υποαραχνοειδής φραγμός (οσφυϊκή αναισθησία), επισκληρίδιο φραγμό (επισκληρίδια αναισθησία), συνδυασμένη οσφυϊκή και σκληρή αναισθησία, και αναισθησία ιερού φραγμού. Συχνές μετεγχειρητικές επιπλοκές περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, κατακράτηση ούρων και επισκληρίδιο αιμάτωμα.