Ο χειρουργός έχει μια σταθερή ημέρα χειρουργικής επέμβασης κάθε εβδομάδα, και εάν η χειρουργική επέμβαση πρέπει να σταματήσει, η χειρουργική επέμβαση για όλους τους ασθενείς πίσω θα πρέπει να αναβληθεί. αφού ο ασθενής έχει προγραμματιστεί για χειρουργική επέμβαση, η οικογένεια παίρνει χρόνο για να μείνει με τον ασθενή, και θα πρέπει να πάρει χρόνο και πάλι για χειρουργική επέμβαση σε άλλη ημέρα. αφού ο ασθενής έχει προετοιμαστεί για την προετοιμασία του εντέρου, έχει νηστέψει, και έχει εισαχθεί σε σωλήνα γαστροστομίας και καθετήρα, κ.λπ., και στη συνέχεια χειρουργική επέμβαση σε μια άλλη ημέρα θα πρέπει να γίνει ξανά από την αρχή. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη και η χειρουργική επέμβαση θεωρείται ότι αναστέλλεται μόνο όταν ο ασθενής έχει πραγματική αντενδείκνυση για αναισθησία και πρέπει να βγει από το χειρουργείο.

Ασθενείς που έχουν φάει πάρα πολύ πριν από την επέμβαση
Ο λόγος για νηστεία πριν από την αναισθησία είναι ότι μετά την αναισθησία, ο σφιγκτήρας της καρδίας του ασθενούς χαλαρώνει και η τροφή μπορεί να ρέει πίσω στο στόμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πνιγμό εάν εισπνεύσει κατά λάθος. Κλινικά, τα μικτά τρόφιμα νηστεύονται τακτικά για 8 έως 12 ώρες πριν από την επέμβαση.
Στην πραγματικότητα, η διάρκεια του χρόνου νηστείας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη φύση και την ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται, τρώγοντας νερό και υγρό γενικά μερικά λεπτά έως και 2 ώρες στο στομάχι είναι εντελώς άδειο (εκτός από πυλορική απόφραξη), μερικοί αναισθησιολόγοι επειδή ο ασθενής να φάει ένα στόμα γεμάτο γάλα, να πιει ένα στόμα γεμάτο νερό στην αναστολή της επέμβασης είναι ανεύθυνος. Ο χρόνος αδειοδότησης μικτών τροφίμων είναι 8 ώρες, και μια μεγάλη ποσότητα υψηλής πρωτεΐνης, υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα γαστρικό χρόνο αδειοδότησης σε 8 ώρες.
Εάν η ποσότητα των τροφίμων που καταναλώνονται δεν είναι μεγάλη και η πλήρωση του στομάχου δεν είναι προφανής, ακόμη και αν το φαγητό που καταναλώνεται είναι μικτό ή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα, μετά από 4-6 ώρες, το φαγητό έχει πραγματικά αδειάσει από το στομάχι.

Υπερτασικοί ασθενείς
Λόγω της ανάπτυξης αντιυπερτασικών φαρμάκων, η αναισθητική διαχείριση ασθενών με υπέρταση δεν αποτελεί πλέον κανένα πρόβλημα για τον αναισθησιολόγο.
Ωστόσο, παρά την ορθή θεωρητική βάση για ελεγχόμενη μείωση της αρτηριακής πίεσης (συστηματική αρτηριακή αγγειοδιαστολή ή αγγειοδιαστολή όγκου), εξακολουθούν να υπάρχουν δύο μεγάλες δυσκολίες για ασθενείς με υπέρταση μετά τη μείωση της αρτηριακής πίεσης τους:
Υπάρχει κίνδυνος ανεπαρκούς παροχής αίματος σε ζωτικά όργανα σε ασθενείς με υπερτασική νόσο αφού η αρτηριακή πίεση έχει μειωθεί από πολύ υψηλό επίπεδο σε κάποιο βαθμό.
Είναι δύσκολο να εξομαλυνθεί η αναισθησία λόγω των τεράστιων διακυμάνσεων της αιμοδυναμικής που προκαλούνται από τη σχετική έλλειψη όγκου μετά την αναισθησία.
Αυτές οι δύο μεγάλες δυσκολίες, αν δεν τις αντιμετωπίσουμε προσεκτικά, τότε είναι πιθανές διάφορες μετεγχειρητικές επιπλοκές. Οι προκάτοχοι μας στον τομέα της αναισθησίας δήλωσαν ότι η σοβαρή υπέρταση ως αντενδείκνυση της χειρουργικής αναισθησίας είναι κάτι που κατέληξαν μετά από μακρά περίοδο εμπειρίας στην κλινική πρακτική και πρέπει να την σεβαστούμε.

Ασθενείς με σοβαρή αρρυθμία
Υπάρχουν πολλοί τύποι σοβαρών αρρυθμιών, οι οποίες μπορούν να ανιχνευθούν με ηλεκτροκαρδιογράφημα ρουτίνας πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Συνήθως μπορούν να ανιχνευθούν από τον αναισθησιολόγο κατά την προεγχειρητική επίσκεψη στον ασθενή.
Ανάμεσα στις συχνές αρρυθμίες, ο κολπικός φραγμός δευτέρου βαθμού τύπου ΙΙ, ο κολπικός φραγμός τρίτου βαθμού, το σύνδρομο άρρωστων κολπικών κόμβων και η κολπική βραδυκαρδία (HR κάτω από 45 θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με βηματοδότη, ή τουλάχιστον προσωρινό βηματοδότη πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Θρομβοκυτταροπενία και επισκληρίδιο διάτρηση
Τα εγχειρίδια αναφέρουν ότι η κανονική αξία των αιμοπεταλίων είναι πάνω από το 1 εκατομμύριο/Μερικά βιβλία αναφοράς αναισθησίας υποδηλώνουν ότι μια επισκληρίδια διάτρηση μπορεί να γίνει με αιμοπετάλια πάνω από 800.000/ή ακόμη και 500.000/Λ.
Λαμβάνοντας υπόψη το σημερινό ιατρικό περιβάλλον, πιστεύω ότι τα εγχειρίδια πρέπει να τηρούνται αυστηρά και η επισκληρίδιο διάτρηση των ασθενών πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα πρότυπα των βιβλίων, διαφορετικά μπορεί να προκύψουν διαφορές σε περίπτωση ενδοεπισκληρίδιο αιμορραγίας.

Ασθενείς με σοβαρή αναιμία
Ασθενείς με αιμοσφαιρίνη κάτω από 60g/L δεν μπορούν να χειρουργηθούν και κλινικά η αναιμία θα πρέπει πρώτα να διορθωθεί, κατά προτίμηση με φρέσκο αίμα και πλάσμα. Αυτό συμβαίνει επειδή τέτοιοι ασθενείς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην υποξία ιστών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αναισθησίας και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον ελάχιστο μεταβολισμό του οργανισμού.